دانلود فور یو ،دانلود اهنگ جدید،دانلوداهنگ ایرانی
دانلود بروز ترین اهنگ ها خواننده های ایرانی و خارجی ودانلود اهنگ جدید،اهنگ جدید، اهنگ بروز،اهنگهای ایرانی،اهنگ جدید،سینما ،اهنگ ایرانیدانلود فور یو ،دانلود اهنگ جدید،دانلوداهنگ ایرانی
دانلود بروز ترین اهنگ ها خواننده های ایرانی و خارجی ودانلود اهنگ جدید،اهنگ جدید، اهنگ بروز،اهنگهای ایرانی،اهنگ جدید،سینما ،اهنگ ایرانیشبکه های کامپیوتری چیست
شبکه های کامپیوتری
شبکه های کامپیوتری چیست؟ یک شبکه شامل مجموعه ای از دستگاهها ( کامپیوتر ، چاپگر و ... ) بوده که با استفاده از یک روش ارتباطی ( کابل ، امواج رادیوئی ، ماهواره ) و به منظور اشتراک منابع فیزیکی ( چاپگر) و اشتراک منابع منطقی ( فایل ) به یکدیگر متصل می گردند. شبکه ها می توانند به یکدیگر نیز مرتبط شده و شامل زیر شبکه هائی باشند. تفسیم بندی شبکه ها.
شبکه های کامپیوتری را بر اساس مولفه های متفاوتی تقسیم بندی
می نمایند. در ادامه به
برخی از متداولترین تقسیم بندی های موجود اشاره می گردد .
تقسیم
بندی بر اساس نوع وظایف
کامپیوترهای
موجود در شبکه را با توجه به نوع وظایف مربوطه به دو گروه
عمده : سرویس دهندگان (Servers) و یا سرویس
گیرندگان (Clients) تقسیم می نمایند.
کامپیوترهائی در شبکه که برای سایر کامپیوترها سرویس ها و خدماتی را ارائه می نمایند ، سرویس دهنده نامیده می
گردند. کامپیوترهائی که از خدمات و سرویس های ارائه شده
توسط سرویس دهندگان استفاده می کنند ، سرویس گیرنده نامیده می شوند. در شبکه های
Client-Server ، یک کامپیوتر در
شبکه نمی تواند هم به عنوان سرویس دهنده و هم به
عنوان سرویس گیرنده ، ایفای وظیفه نماید.
در
شبکه های Peer-To-Peer ، یک کامپیوتر
می تواند هم بصورت سرویس دهنده و هم بصورت سرویس گیرنده ایفای وظیفه نماید.
شبکه چیست ؟
شبکه
در ساده ترین حالت خود شامل دورایانه متصل به هم به وسیله یک
کابل است به گونه ای که بتوانند از داده ها به طور مشترک استفاده کنند . همین شبکه ساده ، منشا تمام شبکه ها ، صرف نظر از کیفیت
پیچیدگی آنها می باشد .
رایانه
های شخصی ابزاری برای تولید اسناد متنی و گرافیکی و سایر انواع اطلاعاتند ، اماچنانچه فرد دیگری
نیازمند استفاده از تولیدات شما باشد ، بدون وجود شبکه ، در
بهترین حالت شما مجبورید که اطلاعات را روی دیسکت قرار داده و در اختیار او قرار دهید ، که اگر آن شخص تغییراتی
در آنها اعمال کند ، هیچ روشی برای ادغام تغییرات
وجود ندارد . به این روش کار در محیط های مستقل Stand-Alone
می
گویند .
تقسیم بندی بر اساس توپولوژی . الگوی هندسی استفاده
شده جهت اتصال کامپیوترها، توپولوژی نامیده می شود. توپولوژی انتخاب شده برای
پیاده سازی شبکه ها، عاملی مهم در جهت کشف و برطرف نمودن خطاء در شبکه خواهد بود.
انتخاب یک توپولوژی خاص نمی تواند بدون ارتباط با محیط انتقال و روش های استفاده
از خط مطرح گردد. نوع توپولوژی انتخابی جهت اتصال کامپیوترها به یکدیگر ،
مستقیما" بر نوع محیط انتقال و روش های استفاده از خط تاثیر می گذارد. با
توجه به تاثیر مستقیم توپولوژی انتخابی در نوع کابل کشی و هزینه های مربوط به آن ،
می بایست با دقت و تامل به انتخاب توپولوژی یک شبکه همت گماشت . عوامل مختلفی جهت
انتخاب یک توپولوژی بهینه مطرح می شود. مهمترین این عوامل بشرح ذیل است :
هزینه . هر نوع محیط انتقال که برای شبکه
LAN انتخاب گردد، در نهایت
می بایست عملیات نصب شبکه در یک ساختمان پیاده سازی گردد. عملیات فوق فرآیندی
طولانی جهت نصب کانال های مربوطه به کابل ها و محل عبور کابل ها در ساختمان است .
در حالت ایده آل کابل کشی و ایجاد کانال های مربوطه می بایست قبل از تصرف و
بکارگیری ساختمان انجام گرفته باشد. بهرحال می بایست هزینه نصب شبکه بهینه گردد.
انعطاف پذیری . یکی از مزایای شبکه های LAN توانائی
پردازش داده ها و گستردگی و توزیع گره ها در یک محیط است . بدین ترتیب توان
محاسباتی سیستم و منابع موجود در اختیار تمام استفاده کنندگان قرار خواهد گرفت .
در ادارات همه چیز تغییر خواهد کرد.( لوازم اداری، اتاقها و ... ) . توپولوژی
انتخابی می بایست بسادگی امکان تغییر پیکربندی در شبکه را فراهم نماید. مثلا"
ایستگاهی را از نقطه ای به نقطه دیگر انتقال و یا قادر به ایجاد یک ایستگاه جدید
در شبکه باشیم .
BUS
STAR
RING
توپولوژی BUS یکی از رایجترین توپولوژی
ها برای پیاده سازی شبکه های LAN است . در مدل فوق از یک کابل بعنوان ستون فقرات اصلی در شبکه
استفاده شده و تمام کامپیوترهای موجود در شبکه ( سرویس دهنده ، سرویس گیرنده ) به
آن متصل می گردند.
مزایای توپولوژی BUS
- کم بودن طول کابل . بدلیل استفاده از یک خط انتقال جهت اتصال تمام کامپیوترها،
در توپولوژی فوق از کابل کمی استفاده می شود.موضوع فوق باعث پایین آمدن هزینه نصب
و ایجاد تسهیلات لازم در جهت پشتیبانی شبکه خواهد بود.
- ساختار ساده . توپولوژی BUS دارای یک ساختار ساده است . در مدل فوق صرفا" از یک کابل
برای انتقال اطلاعات استفاده می شود.
- توسعه آسان . یک کامپیوتر جدید را می توان براحتی در نقطه ای از شبکه اضافه کرد.
در صورت اضافه شدن ایستگاههای بیشتر در یک سگمنت ، می توان از تقویت کننده هائی به
نام Repeater
استفاده کرد.
معایب توپولوژی BUS
- مشکل بودن عیب یابی . با اینکه سادگی موجود در تویولوژی BUS امکان بروز اشتباه را
کاهش می دهند، ولی در صورت بروز خطاء کشف آن ساده نخواهد بود. در شبکه هائی که از
توپولوژی فوق استفاده می نمایند ، کنترل شبکه در هر گره دارای مرکزیت نبوده و در
صورت بروز خطاء می بایست نقاط زیادی بمنظور تشخیص خطاء بازدید و بررسی گردند.
- ایزوله کردن خطاء مشکل است . در صورتیکه یک کامپیوتر در توپولوژی فوق دچار مشکل
گردد ، می بایست کامپیوتر را در محلی که به شبکه متصل است رفع عیب نمود. در موارد
خاص می توان یک گره را از شبکه جدا کرد. در حالتیکه اشکال در محیط انتقال باشد ،
تمام یک سگمنت می بایست از شبکه خارج گردد.
- ماهیت تکرارکننده ها . در مواردیکه برای توسعه شبکه از تکرارکننده ها استفاده می
گردد، ممکن است در ساختار شبکه تغییراتی نیز داده شود. موضوع فوق مستلزم بکارگیری
کابل بیشتر و اضافه نمودن اتصالات مخصوص شبکه است .
توپولوژی STAR . در این نوع توپولوژی همانگونه که از نام آن مشخص است ، از مدلی
شبیه "ستاره" استفاده می گردد. در این مدل تمام کامپیوترهای موجود در
شبکه معمولا" به یک دستگاه خاص با نام " هاب " متصل خواهند شد.
مزایای توپولوژی STAR
- سادگی سرویس شبکه . توپولوژی STAR شامل تعدادی از نقاط اتصالی در یک نقطه مرکزی است .
ویژگی فوق تغییر در ساختار و سرویس شبکه را آسان
می نماید.
- در هر اتصال یکدستگاه . نقاط اتصالی در شبکه ذاتا" مستعد اشکال هستند. در
توپولوژی STAR اشکال در یک اتصال ، باعث خروج آن خط از شبکه و سرویس و اشکال
زدائی خط مزبور است . عملیات فوق تاثیری در عملکرد سایر کامپیوترهای
موجود در شبکه نخواهد گذاشت .
- کنترل مرکزی و عیب یابی . با توجه به این مسئله که نقطه مرکزی مستقیما" به
هر ایستگاه موجود در شبکه متصل است ، اشکالات و ایرادات در شبکه بسادگی تشخیص و
مهار خواهند گردید.
- روش های ساده دستیابی . هر اتصال در شبکه شامل یک نقطه مرکزی و یک گره جانبی است
. در چنین حالتی دستیابی به محیط انتقال حهت ارسال و دریافت اطلاعات دارای
الگوریتمی ساده خواهد بود.
معایب توپولوژی STAR
- زیاد بودن طول کابل . بدلیل اتصال مستقیم هر گره به نقطه مرکزی ، مقدار زیادی
کابل مصرف می شود. با توجه به اینکه هزینه کابل نسبت به تمام شبکه ، کم است ،
تراکم در کانال کشی جهت کابل ها و مسائل مربوط به نصب و پشتیبنی آنها بطور قابل
توجهی هزینه ها را افزایش خواهد داد.
- مشکل بودن توسعه . اضافه نمودن یک گره جدید به شبکه مستلزم یک اتصال از نقطه
مرکزی به گره جدید است . با اینکه در زمان کابل کشی پیش بینی های لازم جهت توسعه
در نظر گرفته می شود ، ولی در برخی حالات نظیر زمانیکه طول زیادی از کابل مورد
نیاز بوده و یا اتصال مجموعه ای از گره های غیر قابل پیش
بینی اولیه ، توسعه شبکه را با مشکل مواجه خواهد کرد.
- وابستگی به نقطه مرکزی . در صورتیکه نقطه مرکزی ( هاب ) در شبکه با مشکل مواجه
شود ، تمام شبکه غیرقابل استفاده خواهد بود.
توپولوژی RING . در این نوع توپولوژی تمام کامپیوترها بصورت یک حلقه به یکدیگر
مرتبط می گردند. تمام کامپیوترهای موجود در شبکه ( سرویس دهنده ، سرویس گیرنده )
به یک کابل که بصورت یک دایره بسته است ، متصل می گردند. در مدل فوق هر گره به دو
و فقط دو همسایه مجاور خود متصل است . اطلاعات از گره مجاور دریافت و به گره بعدی
ارسال می شوند. بنابراین داده ها فقط در یک جهت حرکت کرده و از ایستگاهی به
ایستگاه دیگر انتقال پیدا می کنند.
مزایای توپولوژی RING
- کم بودن طول کابل . طول کابلی که در این مدل بکار گرفته می شود ، قابل مقایسه به
توپولوژی BUS نبوده و طول کمی را در بردارد. ویژگی فوق باعث کاهش تعداد اتصالات
( کانکتور) در شبکه شده و ضریب اعتماد به شبکه را افزایش خواهد داد.
- نیاز به فضائی خاص جهت انشعابات در کابل کشی نخواهد بود.بدلیل استفاده از یک
کابل جهت اتصال هر گره به گره همسایه اش ، اختصاص محل هائی خاص بمنظور کابل کشی
ضرورتی نخواهد داشت .
- مناسب جهت فیبر نوری . استفاده از فیبر نوری باعث بالا رفتن نرخ سرعت انتقال
اطلاعات در شبکه است. چون در توپولوژی فوق ترافیک داده ها در یک جهت است ، می توان
از فیبر نوری بمنظور محیط انتقال استفاده کرد.در صورت تمایل می توان در هر بخش
ازشبکه از یک نوع کابل بعنوان محیط انتقال استفاده کرد . مثلا" در محیط های
ادرای از مدل های مسی و در محیط کارخانه از فیبر نوری استفاده کرد.
معایب توپولوژی RING
- اشکال در یک گره باعث اشکال در تمام شبکه می گردد. در صورت بروز اشکال در یک گره
، تمام شبکه با اشکال مواجه خواهد شد. و تا زمانیکه گره معیوب از شبکه خارج نگردد
، هیچگونه ترافیک اطلاعاتی را روی شبکه نمی توان داشت .
- اشکال زدائی مشکل است . بروز اشکال در یک گره می تواند روی تمام گرههای دیگر
تاثیر گذار باشد. بمنظور عیب یابی می بایست چندین گره بررسی تا گره مورد نظر پیدا
گردد.
- تغییر در ساختار شبکه مشکل است . در زمان گسترش و یا اصلاح حوزه جغرافیائی تحت
پوشش شبکه ، بدلیل ماهیت حلقوی شبکه مسائلی بوجود خواهد آمد .
- توپولوژی بر روی نوع دستیابی تاثیر می گذارد. هر گره در شبکه دارای مسئولیت عبور
دادن داده ای است که از گره مجاور دریافت داشته است . قبل از اینکه یک گره بتواند
داده خود را ارسال نماید ، می بایست به این اطمینان برسد که محیط انتقال برای
استفاده قابل دستیابی است .
● تقسیم بندی بر
اساس حوزه جغرافی تحت پوشش . شبکه های کامپیوتری با توجه به حوزه جغرافیائی تحت
پوشش به سه گروه تقسیم می گردند
شبکه های محلی ( کوچک ) LAN
شبکه های متوسط MAN
شبکه های گسترده WAN
.
حوزه جغرافیائی که توسط این نوع از شبکه ها پوشش داده می شود ، یک محیط کوچک نظیر
یک ساختمان اداری است . این نوع از شبکه ها دارای ویژگی های زیر می باشند :
توانائی ارسال اطلاعات با سرعت بالا
محدودیت فاصله
قابلیت استفاده از محیط مخابراتی ارزان نظیر خطوط تلفن بمنظور ارسال اطلاعات
نرخ پایین خطاء در ارسال اطلاعات با توجه به محدود بودن فاصله MAN . حوزه جغرافیائی که
توسط این نوع شبکه ها پوشش داده می شود ، در حد و اندازه یک شهر و یا شهرستان است
.شبکه های MAN ویژگی های این نوع از شبکه ها بشرح زیر است :
پیچیدگی بیشتر نسبت به شبکه های محلی
قابلیت ارسال تصاویر و صدا
قابلیت ایجاد ارتباط بین چندین شبکه
. حوزه جغرافیائی که توسط این نوع شبکه
ها پوشش داده می شود ، در حد و اندازه کشور و قاره است . ویژگی این نوع شبکه ها
بشرح زیر است :
قابلیت ارسال اطلاعات بین کشورها و قاره ها
قابلیت ایجاد ارتباط بین شبکه های
سرعت پایین ارسال اطلاعات نسبت به شبکه های
نرخ خطای بالا با توجه به گستردگی محدوده تحت پوشش
● کابل در شبکه
در شبکه های محلی از کابل بعنوان محیط انتقال و بمنظور ارسال اطلاعات استفاده می
گردد.ازچندین نوع کابل در شبکه های محلی استفاده می گردد. در برخی موارد ممکن است
در یک شبکه صرفا" از یک نوع کابل استفاده و یا با توجه به شرایط موجود از
چندین نوع کابل استفاده گردد. نوع کابل انتخاب شده برای یک شبکه به عوامل متفاوتی
نظیر : توپولوژی شبکه، پروتکل و اندازه شبکه بستگی خواهد داشت . آگاهی از خصایص و
ویژگی های متفاوت هر یک از کابل ها و تاثیر هر یک از آنها بر سایر ویژگی های شبکه،
بمنظور طراحی و پیاده سازی یک شبکه موفق بسیار لازم است .
- کابل Unshielded Twisted pair )UTP)
متداولترین نوع کابلی که در انتقال اطلاعات استفاده می گردد ، کابل های بهم تابیده
می باشند. این نوع کابل ها دارای دو رشته سیم به هم پیچیده بوده که هر دو نسبت
زمین دارای یک امپدانش یکسان می باشند. بدین ترتیب امکان تاثیر پذیری این نوع کابل
ها از کابل های مجاور و یا سایر منابع خارجی کاهش خواهد یافت . کابل های بهم
تابیده دارای دو مدل متفاوت : Shielded ( روکش دار ) و Unshielded ( بدون روکش ) می باشند. کابل UTP نسبت به کابل STP بمراتب متداول تر بوده و
در اکثر شبکه های محلی استفاده می گردد.کیفیت کابل های UTP متغیر بوده و از معمولی استفاده شده برای تلفن تا کابل های با
سرعت بالا را شامل می گردد. کابل دارای چهار زوج سیم بوده و درون یک روکش قرار می
گیرند. هر زوج با تعداد مشخصی پیچ تابانده شده ( در واحد اینچ ) تا تاثیر پذیری آن
از سایر زوج ها و یاسایر دستگاههای الکتریکی کاهش یابد.
کاربردهای شبکه
هسته اصلی سیستم های توزیع اطلاعات را شبکه های کامپیوتری تشکیل می دهند. مفهوم
شبکه های کامپیوتری بر پایه اتصال کامپیوتر ها و دیگر تجهیزات سخت افزاری به
یکدیگر برای ایجاد امکان ارتباط و تبادل اطلاعات استوار شده است. گروهی از
کامپیوتر ها و دیگر تجهیزات متصل به هم را یک شبکه می نامند. کامپیوتر هایی که در
یک شبکه واقع هستند، میتوانند اطلاعات، پیام، نرم افزار و سخت افزارها را بین
یکدیگر به اشتراک بگذارند. به اشتراک گذاشتن اطلاعات، پیامها و نرم افزارها، تقریباً برای همه قابل تصور است
در این فرایند نسخه ها یا کپی اطلاعات نرم افزاری از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر
منتقل می شود. هنگامی که از به اشتراک گذاشتن سخت افزار سخن می گوییم به معنی آن
است که تجهیزاتی نظیر چاپگر یا دستگاه مودم را می توان به یک کامپیوتر متصل کرد و
از کامپیوتر دیگر واقع در همان شبکه، از آن ها استفاده نمود.
به عنوان مثال در یک سازمان معمولاً اطلاعات مربوط به حقوق و دستمزدپرسنل در بخش
حسابداری نگهداری می شود. در صورتی که در این سازمان از شبکه کامپیوتری استفاده
شده باشد، مدیر سازمان می تواند از دفتر خود به این اطلاعات دسترسی یابد و آن ها
را مورد بررسی قرار دهد. به اشتراک گذاشتن اطلاعات و منابع نرم افزاری و سخت
افزاری دارای مزیت های فراوانی است. شبکه های کامپیوتری می توانند تقریباً هر نوع
اطلاعاتی را به هر شخصی که به شبکه دسترسی داشته باشد عرضه کنند. این ویژگی امکان
پردازش غیر متمرکزاطلاعات را فراهم می کند. در گذشته به علت محدود بودن روش های
انتقال اطلاعات کلیه فرایند های پردازش آن نیز در یک محل انجام می گرفته است.
سهولت و سرعت روش های امروزی انتقال اطلاعات در مقایسه با روش هایی نظیر انتقال
دیسکت یا نوار باعث شده است که ارتباطات انسانی نیز علاوه بر مکالمات صوتی، رسانه
ای جدید بیابند.
به کمک شبکه های کامپیوتری می توان در هزینه های مربوط به تجهیزات گران قیمت سخت
افزاری نظیر هارد دیسک، دستگاه های ورود اطلاعات و... صرفه جویی کرد. شبکه های
کامپیوتری، نیازهای کاربران در نصب منابع سخت افزاری را رفع کرده یا به حداقل می
رسانند.
از شبکه های کامپیوتری می توان برای استاندارد سازی برنامه های کاربردی نظیر واژه
پردازها و صفحه گسترده ها، استفاده کرد. یک برنامه کاربردی می تواند در یک
کامپیوتر مرکزی واقع در شبکه اجرا شود و کاربران بدون نیاز به نگهداری نسخه اصلی
برنامه، از آن در کامپیوتر خود استفاده کنند.
استاندارد سازی برنامه های کاربردی دارای این مزیت است که تمام کاربران و یک نسخه
مشخص استفاده می کنند. این موضوع باعث می شود تا پشتیبانی شرکت عرضه کننده نرم
افزار از محصول خود تسهیل شده و نگهداری از آن به شکل موثرتری انجام شود.
مزیت دیگر استفاده از شبکه های کامپیوتری، امکان استفاده از شبکه برای برقراری
ارتباطات روی خط )Online از طریق ارسال پیام است. به عنوان مثال (مدیران می توانند برای
ارتباط با تعداد زیادی از کارمندان از پست الکترونیکی استفاده کنند.
تاریخچه پیدایش شبکه
در سال 1957 نخستین ماهواره، یعنی اسپوتنیک توسط اتحاد جماهیر شوروی سابق به فضا
پرتاب شد. در همین دوران رقابت سختی از نظر تسلیحاتی بین دو ابرقدرت آن زمان جریان
داشت و دنیا در دوران رقابت سختی از نظر تسلیحاتی بین دو ابر قدرت آن زمان جریان
داشت و دنیا در دوران جنگ سرد به سر می برد. وزارت دفاع امریکا در واکنش به این
اقدام رقیب نظامی خود، آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته یا آرپا ARPA را تاسیس کرد. یکی از
پروژه های مهم این آژانس تامین ارتباطات در زمان جنگ جهانی احتمالی تعریف شده بود.
در همین سال ها در مراکز تحقیقاتی غیر نظامی که بر امتداد دانشگاه ها بودند، تلاش
برای اتصال کامپیوترها به یکدیگر در جریان بود. در آن زمان کامپیوتر های Mainframe از طریق ترمینال ها به
کاربران سرویس می دادند. در اثر اهمیت یافتن این موضوع آژانس آرپا ARPA منابع مالی پروژه اتصال
دو کامپیوتر از راه دور به یکدیگر را در دانشگاه MIT بر عهده گرفت. در اواخر
سال 1960 اولین شبکه کامپیوتری بین چهار کامپیوتر که دو تای آنها در MIT، یکی در دانشگاه
کالیفرنیا و دیگری در مرکز تحقیقاتی استنفورد قرار داشتند، راه اندازی شد. این
شبکه آرپانت نامگذاری شد. در سال 1965 نخستین ارتباط راه دور بین دانشگاه MIT و یک مرکز دیگر نیز
برقرار گردید.
در سال 1970 شرکت معتبر زیراکس یک مرکز تحقیقاتی در پالوآلتو تاسیس کرد. این مرکز
در طول سال ها مهمترین فناوری های مرتبط با کامپیوتر را معرفی کرده است و از این
نظریه به یک مرکز تحقیقاتی افسانه ای بدل گشته است. این مرکز تحقیقاتی که پارک PARC نیز نامیده می شود، به
تحقیقات در زمینه شبکه های کامپیوتری پیوست. تا این سال ها شبکه آرپانت به امور
نظامی اختصاص داشت، اما در سال 1927 به عموم معرفی شد. در این سال شبکه آرپانت
مراکز کامپیوتری بسیاری از دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی را به هم متصل کرده بود.
در سال 1927 نخستین نامه الکترونیکی از طریق شبکه منتقل گردید.
در این سال ها حرکتی غیر انتفاعی به نام MERIT که چندین دانشگاه بنیان گذار آن بوده اند، مشغول توسعه
روش های اتصال کاربران ترمینال ها به کامپیوتر مرکزی یا میزبان بود. مهندسان پروژه
MERIT در تلاش برای ایجاد
ارتباط بین کامپیوتر ها، مجبور شدند تجهیزات لازم را خود طراحی کنند. آنان با
طراحی تجهیزات واسطه برای مینی کامپیوتر DECPDP-11 نخستین بستر اصلی یا Backbone شبکه کامپیوتری را
ساختند. تا سال ها نمونه های اصلاح شده این کامپیوتر با نام PCP یا Primary
Communications Processor نقش میزبان را در شبکه ها ایفا می کرد. نخستین شبکه از این نوع که
چندین ایالت را به هم متصل کرد نام داشت. Michnet.
روش اتصال کاربران به کامپیوتر میزبان در آن زمان به این صورت بود که یک نرم
افزار خاص بر روی کامپیوتر مرکزی اجرا می شد.
. در سال 1983 سیستم نامگذاری دامنه ها Domain Name System به وجود آمد و اولین
سرویس دهنده نامگذاری Name Server راه اندازی شد و استفاده از نام به جای آدرس های عددی
معرفی شد. در این سال تعداد میزبان های اینترنت از مرز ده هزار عدد فراتر رفته
بود.
اجزای شبکه
یک شبکه کامپیوتری شامل اجزایی است که برای درک کارکرد شبکه لازم است تا با کارکرد
هر یک از این اجزا آشنا شوید. شبکه های کامپیوتری در یک نگاه کلی دارای چهار قسمت
هستند. مهمترین قسمت یک شبکه کامپیوتر، سرویس دهنده نام دارد در واقع یک کامپیوتر
با قابلیت ها و سرعت بالا است.
تمام شبکه های کامپیوتری دارای بخش سومی
هستند که بستر یا محیط انتقال اطلاعات را فراهم می کند. متداول ترین محیط انتقال
در یک شبکه کابل است.
تجهیزات جانبی یا منابع سخت افزاری نظیر چاپگر، مودم، هارددیسک، تجهیزات ورود
اطلاعات نظیر اسکنر و غیره، تشکیل دهنده بخش چهارم شبکه های کامپیوتری هستند.
تجهیزات جانبی از طریق کامپیوتر سرور در دسترس تمام کامپیوترهای واقع در شبکه قرار
می گیرند. شما می توانید بدون آنکه چاپگری مستقیماً به کامپیوتر شما متصل باشد، از
اسناد خود چاپ بگیرید. در عمل چاپگر از طریق سرور شبکه به کامپیوتر شما متصل است.
ویژگی های شبکه
یکی از مهمترین اجزای شبکه های کامپیوتری،
کامپیوتر سرور است. سرور مسئول ارائه خدماتی از قبیل انتقال فایل، سرویس های چاپ و
غیره است. با افزایش حجم ترافیک شبکه، ممکن است برای سرور مشکلاتی بروز کند. در
شبکه های بزرگ برای حل این مشکل، از افزایش تعداد کامپیوترهای سرور استفاده می شود
که به این سرور ها، سرور های اختصاصی گفته می شود. دو نوع متداول این سرور ها
عبارتند از File and Print server و Application server. نوع اول یعنی سرویس دهنده فایل و چاپ مسئول ارائه
خدماتی از قبیل ذخیره سازی فایل، حذف فایل و تغییر نام فایل است که این درخواست ها
را از کامپیوتر های سرویس گیرنده دریافت می کند. این سرور همچنین مسئول مدیریت
امور چاپگر نیز هست.
هنگامی که یک کاربر درخواست دسترسی به فایلی واقع در سرور را ارسال می کند، کامپیوتر سرور نسخه ای از فایل کامل
را برای آن کاربر ارسال می کند. بدین ترتیب کاربر می تواند به صورت محلی، یعنی روی
کامپیوتر خود این فایل را ویرایش کند.
کامپیوتر سرویس دهنده چاپ، مسئول دریافت درخواست های کاربران برای چاپ اسناد است.
این سرور این درخواست ها را در یک صف قرار می دهد و به نوبت آن ها را به چاپگر
ارسال می کند. این فرآیند Spooling نام دارد. به کمک Spooling کاربران می توانند بدون
نیاز به انتظار برای اجرای فرمان Print به فعالیت برروی کامپیوتر خود ادامه دهند.
نوع دیگر سرور، Application Server این سرور مسئول اجرای برنامه های Client/Server و تامین داده های سرویس
گیرنده است. سرویس دهنده ها، حجم زیادی از اطلاعات را در خود نگهداری می کنند.
برای امکان بازیابی سریع و ساده اطلاعات، این داده ها در یک ساختار مشخص ذخیره می شوند. هنگامی که کاربری درخواستی را به
چنین سرویس دهنده ای ارسال می کند. سرور نتیجه درخواست را به کامپیوتر
کاربر انتقال می دهد. به عنوان مثال یک شرکت بازاریابی را در نظر بگیرید. این شرکت
در نظر دارد تا برای مجموعه ای از محصولات جدید خود تبلیغ کند. این شرکت می تواند
برای کاهش حجم ترافیک، برای مشتریان با طیف درآمدهای مشخص، فقط گروهی از محصولات
را تبلیغ نماید.
علاوه بر سرور های یاد شده، در یک شبکه می توان برای خدماتی از قبیل پست
الکترونیک، فکس، سرویس های دایرکتوری و غیره نیز سرورهایی اختصاص داد.
امنیت شبکه
یکی از مهم ترین فعالیت های مدیر شبکه، تضمین امنیت منابع شبکه است. دسترسی غیر
مجاز به منابع شبکه و یا ایجاد آسیب عمدی یا غیر عمدی به اطلاعات، امنیت شبکه را
مختل می کند. از طرف دیگر امنیت شبکه نباید آنچنان باشد که کارکرد عادی کاربران را
مشکل سازد.
برای تضمین امنیت اطلاعات و منابع سخت افزاری شبکه، از دو مدل امنیت شبکه استفاده
می شود. این مدل ها عبارتند از: امنیت در سطح اشتراک Share-Level و امنیت در سطح کاربر User-Level در مدل امنیت در سطح
اشتراک، این عمل با انتساب اسم رمز یا Password برای هر منبع به اشتراک گذاشته تامین میشود. دسترسی به
منابع مشترک فقط هنگامی برقرار می گردد که کاربر اسم رمز صحیح را برای منبع به
اشتراک گذاشته شده را به درستی بداند.
به عنوان مثال اگر سندی قابل دسترسی برای سه کاربر باشد، می توان نسبت دادن یک اسم
رمز به این سند مدل امنیت در سطح Share-Level را پیاده سازی کرد. منابع شبکه را می توان در سطوح
مختلف به اشتراک گذاشت. برای مثال در سیستم عامل ویندوز ۹۵ می توان دایرکتوری ها
را بصورت فقط خواندنی Read Only برحسب اسم رمز یا به شکل کامل Full به اشتراک گذاشت. از مدل
امنیت در سطح Share-Level می توان برای ایجاد بانک های اطلاعاتی ایمن استفاده کرد.
در مدل دوم یعنی امنیت در سطح کاربران، دسترسی کاربران به منابع به اشتراک گذاشته
شده با دادن اسم رمز به کاربران تامیین می شود. در این مدل کاربران در هنگام اتصال
به شبکه باید اسم رمز و کلمه عبور را وارد نمایند. در اینجا سرور مسئول تعیین
اعتبار اسم رمز و کلمه عبور است. سرور در هنگام دریافت درخواست کاربر برای دسترسی
به منبع به اشتراک گذاشته شده، به بانک اطلاعاتی خود مراجعه کرده و درخواست کاربر
را رد یا قبول می کند.
تفاوت این دو مدل در آن است که در مدل امنیت در سطح Share-Level، اسم رمز به منبع نسبت
داده شده و در مدل دوم اسم رمز و کلمه عبور به کاربر نسبت داده می شود. بدیهی است
که مدل امنیت در سطح کاربر بسیار مستحکم تر از مدل امنیت در سطح اشتراک است.
بسیاری از کاربران به راحتی می توانند اسم رمز یک منبع را به دیگران بگویند. اما
اسم رمز و کلمه عبور شخصی را نمی توان به سادگی به شخص دیگری منتقل کرد.
